Wizja biura przyszłości to ucieczka od problemów teraźniejszości

 Pani prezesem Polskiego Instytutu Środowiska Pracy, który działa od niedawna. Jak powstała ta inicjatywa? 

Działalność rozpoczęliśmy na dobre jakiś rok temu. Współzałożycielami PIŚP są osoby, które zajmują się doradztwem z zakresu tworzenia środowiska pracy, a więc współpracują na co dzień zarówno z architektami i agencjami doradczymi, jak i z wieloma innymi grupami specjalistów. Chcieliśmy zebrać pod jednym parasolem jak największą grupę specjalistów po to, żeby po pierwsze dzielić się wiedzą i dobrymi praktykami na lokalnym rynku. Po drugie, chcemy dążyć do zinstytucjonalizowania tych praktyk i stworzenia podstaw do ukonstytuowania się zawodu workplace managera. Oczywiście takie stanowiska pracy już istnieją, jednak nie ma żadnych spójnych programów edukacyjnych, np. studiów podyplomowych czy certyfikowanych szkoleń, które by przygotowały do pełnienia takiej funkcji i kończyły się uzyskaniem licencji lub otrzymaniem dyplomu. Po prostu brakuje narzędzi, które potwierdzałyby umiejętności w tej dziedzinie.

Stanowiska specjalistów zajmujących się środowiskiem pracy brzmią też bardzo różnie, inaczej w każdej organizacji.

Tak, to prawda, a poza tym w ramach tej specjalizacji znajdziemy ekspertów z różnym wykształceniem, poczynając od psychologów, socjologów, antropologów, przez specjalistów od zarządzania, aż po architektów i osoby z wykształceniem technicznym. Pomyśleliśmy, że byłoby dobrze, żeby te różne grupy wymieniały się wzajemnie wiedzą i stworzyły interdyscyplinarny zespół ekspertów.

Myślę, że jest to ważne właśnie teraz, ponieważ doradztwo w zakresie środowiska pracy nie jest już postrzegane jako fanaberia najbogatszych organizacji. Coraz więcej firm zatrudnia wewnętrznych specjalistów, którzy zajmują się tego typu działaniami. Podobne usługi oferują teraz zarówno agencje nieruchomości, jak i architekci. Zatem ten obszar związany z workplace przestał być nowy...